Dyslexie zeker?

Een beetje verhit en nog wat nahijgend stapt hij de kamer van het steunpunt passend onderwijs binnen. "Ik moest me hier om kwart over 12 melden?", vraagt hij. Joep zit in Havo 5 en doet dit jaar eindexamen. In november heeft hij al doorgegeven van welke faciliteiten hij gebruik wil maken en vandaag gaan we even checken of alles in het overzicht klopt. Om helemaal zeker te zijn!

"Heb je de mail niet gelezen?" Hij kijkt me verbaasd aan: "Mail? Geen idee!". Drie dagen geleden heb ik een overzicht gestuurd met wie, wat, wanneer en in welk lokaal gebruikt aan faciliteiten, want in november opgegeven wil niet zeggen dat je dat bij het examen ook nog weet. De ervaring van jaren heeft ons geleerd dat leerlingen bij het eindexamen rustig plaats nemen in de grote gymzaal, terwijl ze aangegeven hebben dat ze het examen met auditieve ondersteuning willen maken. Grote paniek volgt dan, want de leerling is op een plek waar hij niet hoort te zijn en wordt afwezig gemeld op een plek waar hij wél hoort te zijn. Dat wil de school dit jaar voorkomen, dus is het schema per mail opgestuurd en is er een extra spreekuur gepland voor wie daar nog vragen over heeft. Maar Joep heeft de mail nog niet gezien! En volgende week maandag is zijn examen al. Als ik vraag waarom hij zoiets belangrijks heeft gemist, antwoordt hij dat hij nu even druk is met andere belangrijke dingen.

Nog verhitter dan Joep stormt even later Pim naar binnen. "Ik sta niet op de lijst!", zegt hij paniekerig. Ik vraag hem waarom hij er dan op zou moeten staan? Hij antwoordt dat hij alle toetsen in het computerlokaal heeft gemaakt dit jaar en dat hij ervan uitgegaan is dat hij dat dan ook voor het examen zou mogen. Hij gebruikt de computer niet, maar kan zich beter concentreren in een compactere omgeving. Tja, Pim, wel een beetje laat om daar nu achter te komen. Maar Pim geeft aan dat er even andere dingen waren die zijn aandacht nodig hadden. "En nu?", vraagt Pim. Ik antwoord dat ik het ga proberen te regelen met de roostermaker, want gelukkig gebruikt hij geen compenserende software. Een plaatsje in het computerlokaal zou nog te regelen moeten zijn, toch?

Ook Joost loopt binnen met de vraag of hij zich moet melden. Ook de mail niet gelezen? Joost krijgt een dieprode kleur en stamelt dat zijn ouders zeiden dat er héél veel mail tegelijkertijd binnen is gekomen van school en dat ze het nog niet hadden gelezen. Hij heeft de mail zelf ook ontvangen, maar ja, nu even druk met andere dingen!

Als er niemand meer binnenloopt, loop ik naar de kamer van de roostermaker. Ik oefen alvast welke argumenten ik op tafel ga gooien, zodat Pim toch nog dat plekje gaat krijgen in het computerlokaal. In de gangen is het een drukte van belang. De school is in voorbereiding voor de laatste schooldag morgen. Er wordt geld ingezameld voor de stunt, die de eindexamenkandidaten gaan uitvoeren. Ik zie Joep en Pim T-shirts verkopen in een stand en ik zie Joost hamburgers bakken en verkopen achter een tafel. Dit vergt weken van voorbereiding: bestellingen opnemen; spullen kopen; stands regelen; affiches maken; thema bedenken; plannen; budgetteren; etc..

In trainingen en lezingen vertel ik vaak dat leerlingen met dyslexie moeite hebben met het plannen en organiseren van hun leertaken, maar in deze setting zie ik ze moeiteloos een heleboel taken tegelijkertijd plannen, organiseren en uitvoeren. Hoe anders is dit dan leren voor je eindexamen! En wat jammer dat deze vaardigheden daar niet worden getoetst!

Deze jongens zijn super-ondernemers in de dop! Maar nu eerst even een diploma halen!